مووینه

دو خواهر به نام‌های اکرم و آذر به همه می‌گویند برادرشان به‌صورت قاچاق به آلمان رفته و از او خبری ندارند. به مرور این دروغ در ذهن اکرم به یک واقعیت تبدیل می‌شود تا حدی که روزها را در انتظار برگشتن برادرش از آلمان سپری می‌کند.

علی کودک دوازده ساله ای است که همراه دوستانش با دزدی قطعات و کار در یک انبار لاستیک ، زندگیشان را می گذرانند تا اینکه با پیشنهاد جدیدی از سوی خلافکاران محل مواجه می شوند...

دریا موج کاکا درمورد مردی 60 ساله می باشد که دور از چشم تمام خانواده اش، با زن دوم جوانی ازدواج کرده. پسر حسام که از این موضوع اطلاعی ندارد عاشق آن زن شده است و این شروع ماجرای عشقی ممنوعه است….

«شاهین» از طرف رییس خود، «ستار»، مأموریت دارد که به دختری به اسم «سارا» نزدیک شود. با ایجاد رابطه بین آن ها، «روزبه»، شوهر سابق سارا از مخفیگاه خود خارج می شود. مأموریت شاهین تمام شده است ولی او حالا واقعا عاشق سارا شده ..

ماشین یک زوج ایرانی ساکن آمریکا در راه بازگشت از یک مهمانی خراب شده و آنان به ناچار شب را در هتلی شوم سر می‌کنند که در آن نیروهایی بیگانه، آن‌ها را وادار می‌کنند تا با نیمه تاریک وجودشان مواجه شوند...

در ژانر سوررئال است و قصه چند شخصیت را بصورت موازی روایت می‌کند.

رسول هفت ساله، به خاطر نا‌پدری‌اش مجبور است در آشپزخانه طبخ غذا زندگی سختی رو تجربه کنه. در آشپزخانه صندوقی وجود دارد که برای بچه‌های بی‌سرپرست است و از آن دزدی می‌شود. پس از وقوع یک دزدی زندگی او سخت‌تر از قبل می‌شود و…

درباره کسری، مهندس جوان و مستعد و طراح بین المللی است که مشکوک به تومور مغزی می باشد و سعی دارد گذشته بی روح خود را جبران کند و…

«من از آدم هایی که از زندگی ام رفته اند (تا به امروز) خلاصی ندارم. نمی توانم آنها را جایی رها کنم، چون به شکل های متفاوتی بازمی گردند و با لحظه های خوبِ زندگیم ترکیب می شوند. این درهم تنیدگی آنها گاهی تکان دهنده است. سر زده کسی از راه می رسد دور میزی که نباید باشد حاضر می شود. شده با آنها ساعت ها و یا روزها جایی دیگری بوده ام. همین وقت هاست که زندگی ام زیر و رو می شود ... به این خاطرِ که جایی که هستم یا باید تاریک تاریک باشه، یا روشن روشن ... من از ماندن «زیر نورِ کم» می ترسم.»

بیشتر اوقات به آن اتوبان‌ها و جاده‌های پیچ در پیچی که من را به خانه تو میرساند فکر میکنم. در آن سال‌ها دائم جاده‌ها در دست ساخت بود. نمیدانم اکنون که سال‌ها میگذرد، آن جاده‌های خاکی و مارپیچ که مرا در متر مترِ خود به سوی تو دفن کرده‌اند، درست شده‌اند یا نه. آن چشم‌انداز اتوبان‌هایی را به یاد می‌آورم که چون طلوع زیبا و بی‌همتای ناامیدی در قلب میدرخشد...